Maakye
Door: Maike
Blijf op de hoogte en volg Maike
04 September 2010 | Ghana, Kumasi
Maakye (uitgesproken als maatjè); goedemorgen!
3 weken zijn er alweer voorbij. Afgelopen week leek de snelste tot nu toe.
Maandag was er voor de kinderen een eerste hele dag, van 8.00 uur tot 15.00 uur.
Er waren maar vijf kinderen, dus dat deed ik alleen.
Dinsdag had ik even een off-day, ik voelde me niet zo lekker. Er waren meer kinderen, dus Nancy en Henrike hebben samen de daycare opgevangen.
Woensdag begon de nieuwe juf, Emilia. Zelf vroeg ze of ze aankomende maandag zal beginnen met lesgeven, dan beginnen ook de scholen weer. Wij, GWG en ik, konden dat alleen maar toejuichen. Zo kon ze zien dat de kinderen ook heel leuk kunnen spelen en zo ook dingen ontdekken. Meteen had ik de kans een aantal activiteiten te doen die ik op papier kan zetten. Emilia kon die meteen zien, ze hielp ook nog eens mee! Dit geeft goede hoop voor de toekomst. Spelenderwijs leren hopelijk, i.p.v. in de bankjes zitten en rijtjes opdreunen.
Zo heb ik deze week de kinderen een collage laten maken over de kleur blauw. Ik heb ze met stoepkrijt laten tekenen. Voeten, handen en henzelf laten omtrekken voor het leren van symbolen. En ik heb een makkelijkere versie van ganzenbord gemaakt en met ze gespeeld. Zo leren ze tellen, zowel met de dobbelsteen, als met de cijfers op het bord.
Aanstaande maandag zal de juf dus beginnen met lesgeven. De kinderen worden dan gesplitst, ik doe activiteiten met de andere groep. Ik ben erg benieuwd naar het lesgeven en ook hoe de activiteiten die ik bedenk gaan uitpakken.
Maar nu, hoe eet ik hier op de compound. In Ghana wordt er over het algemeen eentonig, maar pittig gekookt.
We krijgen hier goed en lekker te eten! De kok, Victoria, schrijft het eten van die week op maandag voor ons op. Maar 9 van de 10 keer krijgen we iets anders en ruilt ze om, dat houdt het spannend. Voor het gemak neem ik een week eruit en vertel ik jullie daarover.
Op maandagavond kregen we riceball. Een aantal zullen die wel kennen van de Chinees. Het is zo’n grote bal plakrijst die in een pindasaus drijft. De meningen zijn erover verdeelt, maar ik vind het erg lekker! Voor het eerst sinds drie jaar eet ik weer vlees. Het is hier volledig biologisch en het lijkt me beter voor mijn gezondheid. Het kluiven is wat onwennig, maar wel lekker. Bij de riceball zit dan ook een heel mals stukje kip.
Elke morgen eten we brood. Geen volkorenbrood, zoals in Nederland, maar wit. Een grote plakkaat die je zelf moet snijden. Het is zoeter dan ons Nederlandse brood en is wat lichter verteerbaar. Elke morgen komt het brood met een papiertje met daarop de bakkerij waar het vandaan komt.
In Ghana hebben vele winkels een Christelijke naam. Zo zie je hier bijvoorbeeld veel: “Jesus loves you adom spot”. Die adom spot is dan weer een soort bar.
De namen die wij veel krijgen bij het brood zijn: “Love divine bakery” en “Shalom bakery”. Wat dan weer gek is in een land waar 80% het Christelijke en 20% het Islamitische geloof aanhangt.
’s Middags krijgen we altijd warm te eten. Op dinsdag was dat joulou rice. Rijst met wat kruiden en een verdwaalde wortel erin. ’s Avonds aten we spaghetti met een rode saus gemaakt van zongedroogde tomaten en tomatenpuree. Geserveerd met een taai stukje rundvlees.
Woensdag is fufu-dag. De favoriet van Marlieke en Yao (GWG). Men neme een hele grote stamper (2 x Maike in de lengte ongeveer) en casave. Hard werk en spierballen natuurlijk, stampen maar! Ik heb het ook al een aantal keer mogen ervaren. De gestampte casave wordt steeds opzij geduwd door een tweede persoon. Ik krijg nu aardig het ritme te pakken gelukkig. Anders zou ik toch wel een paar vingertjes (weliswaar niet van mijzelf) hebben gebroken.
Het resultaat is een kleverige bal dat nog het meest lijkt op aardappelpuree. Ook weer drijvend in een saus op basis van pinda- en tomatensaus, geserveerd met een stukje kip.
’s Avonds was het redred; gefrituurde plaintain (bakbanaan) en bonen in een rode sausmassa.
Donderdag bestond de lunch uit gekookte plaintain (die dan ineens naar aardappel smaakt) met een soort spinazie-achtige groente, gehusseld met stukjes vis.
’s Avonds kregen we een soort frietjes! Gefrituurde Yam was het en dat smaakt er bijna naar. Die Yam eet je met een salade erbij, net echt Nederlands dus…
Vrijdag en wat schertste mijn verbazing: pannenkoeken! Die eten ze hier ook! Net iets anders van smaak dan de Nederlandse, maar minstens net zo lekker. Ook als ontbijt trouwens. We krijgen namelijk zoveel te eten dat we het niet eens op kunnen. Dus de hond krijgt wat, de staff neemt wat naar huis en soms houden we wat achter voor het ontbijt.
Als toetje krijgen we vaak fruit, of van het land, of door onszelf gekocht. Gevarieerde voeding dus.
Vandaag, zaterdag, ga ik met twee naar het Bosmuntwi-meer. In een andere trotro, op zoek naar het avontuur. Mijn eerste uitstapje! Maar daarover natuurlijk later meer…
Mocht je me willen mailen met verhalen uit het koude Nederland, mjwestland@hotmail.com is het adres. Hier is het gemiddeld 28 graden Celcius met afwisselend zon en regen.
Groetjes!
Maike
3 weken zijn er alweer voorbij. Afgelopen week leek de snelste tot nu toe.
Maandag was er voor de kinderen een eerste hele dag, van 8.00 uur tot 15.00 uur.
Er waren maar vijf kinderen, dus dat deed ik alleen.
Dinsdag had ik even een off-day, ik voelde me niet zo lekker. Er waren meer kinderen, dus Nancy en Henrike hebben samen de daycare opgevangen.
Woensdag begon de nieuwe juf, Emilia. Zelf vroeg ze of ze aankomende maandag zal beginnen met lesgeven, dan beginnen ook de scholen weer. Wij, GWG en ik, konden dat alleen maar toejuichen. Zo kon ze zien dat de kinderen ook heel leuk kunnen spelen en zo ook dingen ontdekken. Meteen had ik de kans een aantal activiteiten te doen die ik op papier kan zetten. Emilia kon die meteen zien, ze hielp ook nog eens mee! Dit geeft goede hoop voor de toekomst. Spelenderwijs leren hopelijk, i.p.v. in de bankjes zitten en rijtjes opdreunen.
Zo heb ik deze week de kinderen een collage laten maken over de kleur blauw. Ik heb ze met stoepkrijt laten tekenen. Voeten, handen en henzelf laten omtrekken voor het leren van symbolen. En ik heb een makkelijkere versie van ganzenbord gemaakt en met ze gespeeld. Zo leren ze tellen, zowel met de dobbelsteen, als met de cijfers op het bord.
Aanstaande maandag zal de juf dus beginnen met lesgeven. De kinderen worden dan gesplitst, ik doe activiteiten met de andere groep. Ik ben erg benieuwd naar het lesgeven en ook hoe de activiteiten die ik bedenk gaan uitpakken.
Maar nu, hoe eet ik hier op de compound. In Ghana wordt er over het algemeen eentonig, maar pittig gekookt.
We krijgen hier goed en lekker te eten! De kok, Victoria, schrijft het eten van die week op maandag voor ons op. Maar 9 van de 10 keer krijgen we iets anders en ruilt ze om, dat houdt het spannend. Voor het gemak neem ik een week eruit en vertel ik jullie daarover.
Op maandagavond kregen we riceball. Een aantal zullen die wel kennen van de Chinees. Het is zo’n grote bal plakrijst die in een pindasaus drijft. De meningen zijn erover verdeelt, maar ik vind het erg lekker! Voor het eerst sinds drie jaar eet ik weer vlees. Het is hier volledig biologisch en het lijkt me beter voor mijn gezondheid. Het kluiven is wat onwennig, maar wel lekker. Bij de riceball zit dan ook een heel mals stukje kip.
Elke morgen eten we brood. Geen volkorenbrood, zoals in Nederland, maar wit. Een grote plakkaat die je zelf moet snijden. Het is zoeter dan ons Nederlandse brood en is wat lichter verteerbaar. Elke morgen komt het brood met een papiertje met daarop de bakkerij waar het vandaan komt.
In Ghana hebben vele winkels een Christelijke naam. Zo zie je hier bijvoorbeeld veel: “Jesus loves you adom spot”. Die adom spot is dan weer een soort bar.
De namen die wij veel krijgen bij het brood zijn: “Love divine bakery” en “Shalom bakery”. Wat dan weer gek is in een land waar 80% het Christelijke en 20% het Islamitische geloof aanhangt.
’s Middags krijgen we altijd warm te eten. Op dinsdag was dat joulou rice. Rijst met wat kruiden en een verdwaalde wortel erin. ’s Avonds aten we spaghetti met een rode saus gemaakt van zongedroogde tomaten en tomatenpuree. Geserveerd met een taai stukje rundvlees.
Woensdag is fufu-dag. De favoriet van Marlieke en Yao (GWG). Men neme een hele grote stamper (2 x Maike in de lengte ongeveer) en casave. Hard werk en spierballen natuurlijk, stampen maar! Ik heb het ook al een aantal keer mogen ervaren. De gestampte casave wordt steeds opzij geduwd door een tweede persoon. Ik krijg nu aardig het ritme te pakken gelukkig. Anders zou ik toch wel een paar vingertjes (weliswaar niet van mijzelf) hebben gebroken.
Het resultaat is een kleverige bal dat nog het meest lijkt op aardappelpuree. Ook weer drijvend in een saus op basis van pinda- en tomatensaus, geserveerd met een stukje kip.
’s Avonds was het redred; gefrituurde plaintain (bakbanaan) en bonen in een rode sausmassa.
Donderdag bestond de lunch uit gekookte plaintain (die dan ineens naar aardappel smaakt) met een soort spinazie-achtige groente, gehusseld met stukjes vis.
’s Avonds kregen we een soort frietjes! Gefrituurde Yam was het en dat smaakt er bijna naar. Die Yam eet je met een salade erbij, net echt Nederlands dus…
Vrijdag en wat schertste mijn verbazing: pannenkoeken! Die eten ze hier ook! Net iets anders van smaak dan de Nederlandse, maar minstens net zo lekker. Ook als ontbijt trouwens. We krijgen namelijk zoveel te eten dat we het niet eens op kunnen. Dus de hond krijgt wat, de staff neemt wat naar huis en soms houden we wat achter voor het ontbijt.
Als toetje krijgen we vaak fruit, of van het land, of door onszelf gekocht. Gevarieerde voeding dus.
Vandaag, zaterdag, ga ik met twee naar het Bosmuntwi-meer. In een andere trotro, op zoek naar het avontuur. Mijn eerste uitstapje! Maar daarover natuurlijk later meer…
Mocht je me willen mailen met verhalen uit het koude Nederland, mjwestland@hotmail.com is het adres. Hier is het gemiddeld 28 graden Celcius met afwisselend zon en regen.
Groetjes!
Maike
-
04 September 2010 - 15:50
Elske:
Ook dit is wederom leuk om te weten. Je schrijft er mooi over. Goed van je dat je toch maar het vlees bent gaan eten om een beetje op je gezondheid te letten!
Mooie foto ook...
xxxxxxxxjes -
05 September 2010 - 08:55
Sjaane:
Hey Moeik,
schrijf je recepten op? Dan kom ik ze over een paar maanden proeven bij je ;). Het klinkt beter dan Ugali wat ze in Tanzania eten. Het is een prutje van bloem en kool en indien het budget het toelaat ook vlees.
Eten ze daar ook met de handen? Eet smakelijk!
xxx -
05 September 2010 - 09:28
Marleen:
Hoi nichtje, Het is zondag en dus weer een bericht van jou. Leuk hoor. Bij het eten is rijst en kip zeker de hoofdmoot.En fruit, hebben ze dat ook of is dat schaars en te duur? Hier maken wij ons op voor Open Monumentendag. Jen en ik hebben vrijdag 2 middeleeuwse jurken met hoge pruiken uitgezocht. Lachen natuurlijk in de kleedkamer. Maar het plaatje is heel mooi. Dit alles ter promotie van het toneel. Jij moet daar van alles bedenken en maken om de kinderen iets te leren, dus heel creatief omgaan met de middelen die je hebt. Hier stappen we naar een winkel en bestellen het gewoon. Wat een verschil. De voldoening als iets gelukt is, zal bij jou veel groter zijn dan hier. En daar doe je het toch ook voor. Je zult "rijk" zijn als je terug komt.
Liefs, Marleen. -
08 September 2010 - 12:14
Betty:
Hoi Maike,
Net zoals Marleen, kijk ik iedere week uit naar weer een nieuw reisverslag. Maar ook oma. Iedere week stuur ik het door naar mijn werk en print het daar uit.(printer thuis doet het niet) Dan neem ik het mee naar oma om het voor te lezen en haar de foto's te laten zien. Ze geniet er enorm van. En is super trots op je.
Wat een mooie foto heb je meegestuurd, die koppies, heerlijk. En het eten klinkt ook niet verkeerd. Suc6 met alles en zeker ook namens oma.
Betty en oma -
08 September 2010 - 18:45
Jenneke:
Hoi,
Je hebt echt schrijftalent ! Mijn buik rommelt gezellig een beetje mee van al die eetverhalen. Klinkt allemaal best lekker en gezond. Je hoeft dus niet voor jezelf te zorgen. Pakt de juf je tips al een beetje op ? Best moeilijk voor haar om haar gewoontes te veranderen. Als ze het resultaat gaat zien zal ze vast enthousiast zijn.De boekjes zien er wel gezellig uit. Is hun taal ook een schrijftaal of alleen om te spreken en dan schrijven in het engels ? Nou lieverd, tot mails, blogs, bellens, per sms. x x x Jenneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
